matut shana ai ....Dum nga n-ngai(၁)လူ႕သေဘာ
တရားခြင္တစ္ခု။ တရားသူၾကီးအမွဳစစ္ေနသည္။
တရားသူၾကီး ။ ။ ေဟ႕သူငယ္ မင္းဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္တာလဲ။
တရားခံ ။ ။ ဟိုနားဒီနားမွာပါ။
တရားသူၾကီး ။ ။ ဘာအလုပ္လုပ္တာလဲကြဲ႕။
တရားခံ ။ ။ ဟိုအလုပ္ဒီလုပ္ပါ။
တရားသူၾကီး ။ ။ ေဟ႕...တရားခံကိုေခၚသြားလို႕ရျပီ။
တရားခံ ။ ။ ခဏေနၾကပါဦးဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဘယ္ေတာ႕လြႊတ္မွာလဲ။
တရားသူၾကီး ။ ။ ဟိုအခ်ိန္ဒီအခ်ိန္ေပါ႕ကြာ။
Reader's Digest, June 2003, pp. 36
(၂) လူေသလက္
အငွားကားတစ္စီးေပၚမွာ။ ခရီးသည္က ယာဥ္ေမာင္းသူရဲ႕ ပခံုးကိုပုတ္ျပီး 'ဒီမွာ..ဒီမွာ' လို႕ ရုတ္တရက္ ေခၚလိုက္သည္။ ကားေမာင္းေနတဲ႕ ဒရိုင္ဘာက လန္႕ဖ်တ္ျပီး ထိတ္လန္႕တၾကားေအာ္လိုက္သည္။ ကားေလးကလည္း အထိန္းအကြပ္မဲ႕စြာႏွင္႕ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးကိုတိုက္မိေတာ႕မလိုျဖစ္ျပီးမွ ပလက္ေဖာင္းေပၚကို ထိုးတက္သြားသည္။ ပလတ္စတစ္မွန္ျပဴတင္းေပါက္ၾကီးႏွင္႕ လက္တစ္လံုးေလာက္အကြာမွာ ၀ုန္းခနဲ ထိုးရပ္သြားသည္။
အရာအားလံုးက ခဏတျဖဳတ္ ျငိမ္သက္လ်က္။ ျပီးမွ
ဒရိုင္ဘာ ။ ။ လန္႕လိုက္တာဗ်ာ။
ခရီးသည္ ။ ။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ။ ပခံုးကိုပုတ္ရံုနဲ႕ ခင္ဗ်ားဒီေလာက္ထိ လန္႕သြားလိမ္႕မယ္လို႕ မထင္မိခဲ႕လို႕ပါဗ်ာ၊ ေဆာရီးေနာ္။
ဒရိုင္ဘာ ။ ။ ရပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒါက ခင္ဗ်ားရဲ႕ အမွားမဟုတ္ပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္က ဒီေန႕မွ အငွားယာဥ္စေမာင္းတာဗ်။ ျပီးခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ဆယ္႕ငါးႏွစ္လံုးလံုး အသုဘယာဥ္ေမာင္းလာတာေလ။
Mani Hpa ni!
Tuesday, January 08, 2008 | 
Laika Ka Ai
Shanghtin
0 comments:
Post a Comment
Chyeju kaba sai